Przeciwciała mogą odgrywać znaczącą role w diagnozowaniu COVID-19

Zgodnie z doniesieniem opublikowanym w kwietniowym numerze Clinical Infectious Disease, przeciwciała przeciwko wywołującemu ciężki ostry zespół niewydolności oddechowej koronawirusowi 2 (SARS-CoV-2) mogą zostać wykryte w umiarkowanej i zaawansowanej postaci choroby za pomocą testu immunoenzymatycznego ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay, ELISA). Stanowić to może istotne uzupełnienie testów wykrywających obecność materiału genetycznego wirusa w diagnozie COVID-19.

W dniach od 19 stycznia do 2 marca br. zespół dr Fei Xiang z Union Hospital, Tongji Medical College, Wuhan, w Chinach oceniał wzrost poziomu przeciwciał IgM i IgG u pacjentów leczonych z powodu zakażenia SARS-CoV-2 z ww. szpitala. Łącznie pobrano 216 próbek osocza od 85 pacjentów z potwierdzonym badaniem genetycznym zapaleniem płuc w przebiegu COVID-19 w odpowiednich odstępach czasu od momentu wystąpienia objawów oraz od 24 pacjentów z objawami zapalenia płuc, ale przynajmniej dwukrotnie ujemnymi wynikami badań genetycznych w kierunku zakażenia wirusem SARS-CoV-2).

Przeciwciała IgM oraz IgG zostały stwierdzone najwcześniej w 4 dobie od wystąpienia objawów. Poziom przeciwciał IgM wzrastał stopniowo, natomiast poziom IgG gwałtownie od 12 doby wystąpienia objawów. U 66 pacjentów z potwierdzonym COVID-19 (grupa kontrolna 60 osób) czułość badania IgM wynosiła 77,3%, swoistość – 100%, wartość predyktywna dodatnia – 100%, wartość predyktywna ujemna – 80,0%, a dokładność rozpoznania 88,1%. Dla przeciwciał IgG wartości te wynosiły odpowiednio: 83,3%, 95,0%, 94,8%, 83,8% oraz 88,9%.

W innej grupie 24 pacjentów z podejrzeniem COVID-19 wartości czułości, swoistości, wartości predyktywnych dodatniej i ujemnej oraz dokładności rozpoznania wyniosły dla przeciwciał IgM kolejno: 87,5%, 100%, 100%, 95,2% oraz 96,4%, a dla IgG kolejno 70,8%, 95,0%, 85,0%, 89,1% i 88,1%.

Zdaniem autorów:

- swoistość i wartość predyktywna dodatnia przeciwciał IgM na poziomie 100% umożliwia zastosowanie oznaczenia przeciwciał IgM jako dobrego markera w diagnostyce COVID-19, jednakże z zastrzeżeniem, że ich czułość, wartość predyktywna ujemna i dokładność rozpoznania wskazują, że ostre zakażenia mogą zostać niewykryte jako przypadki seronegatywne;

- swoistość, wartość predyktywna ujemna oraz współczynnik odpowiedzi dla przeciwciał IgG wynosiły 95,0%, 83,8 oraz 88,9%. Pozwala to na wykorzystanie dodatniego wyniku IgG w surowicy krwi do zdiagnozowania zapalenia płuc w przebiegu COVID-19;

- seropozytywność w przepadku obu klas przeciwciał jest wyrazem wybitnej swoistości i wartości predyktywnej dodatniej, a więc dodatnie wyniki przeciwciał IgM i IgG potwierdzają diagnozę zapalenia płuc, zwłaszcza u pacjentów o długim przebiegu zakażenia.

- aby uniknąć błędnego rozpoznania, pacjenci z ujemnymi poziomami przeciwciał na początku choroby powinni zostać ponownie przebadani po 10 dniach od momentu wystąpienia objawów.

- wykrycie przeciwciał skierowanych przeciwko COVID-19 za pomocą testów ELISA jest istotne w diagnostyce serologicznej zapalenia płuc w przebiegu COVID-19. Swoiste krążące przeciwciała mogą być wiarygodnie oznaczone, dzięki czemu uniknie się fałszywie ujemnych wyników w związku ze sposobem pobrania materiału lub obecnością wirusa w drogach oddechowych. Diagnoza zapalenia płuc w przebiegu COVID-19 może opierać się na dodatnim wyniku poziomu przeciwciał jako alternatywy dla oznaczenia kwasów rybonukleinowych wirusa.

Źródło: https://academic.oup.com/cid/article/doi/10.1093/cid/ciaa461/5822173 [1]

tłumaczenie: dr n.med. Anna Jagielska