Zakażenia SARS-CoV-2 u noworodków

Zakażenie SARS-CoV-2 szerzy się drogą kropelkową, poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi osobami lub zanieczyszczonymi powierzchniami. W przypadku noworodków nie wyklucza się także wertykalnej transmisji zakażenia, ale dostępne dowody są niewystarczające, by potwierdzić tę hipotezę.

Z dostępnych badań (pochodzących przede wszystkim z Chin i Włoch) wynika, że COVID-19 w mniejszym stopniu dotyka dzieci niż osoby dorosłe. Jednak niemowlęta (dzieci poniżej 1. roku życia) wydają się być bardziej podatne na zakażenie SARS-CoV-2, a po zakażeniu przebieg choroby wykazuje u nich większe nasilenie objawów aniżeli obserwuje się to w starszych grupach wieku u dzieci.

Źródło infekcji u noworodków w analizowanych badaniach pozostawało niejasne. Połowa noworodków miała udokumentowany kontakt z zakażoną matką. Ponadto, co trzeci noworodek został przyjęty do szpitala z domu.

Wyniki badań laboratoryjnych noworodków z zakażeniem SARS-CoV-2

Nieprawidłową liczbę leukocytów stwierdzono u 3 z 21 noworodków (14%), limfopenię u 4/17 (24%), a nieprawidłową liczbę płytek krwi u 3/11 (27%). Poziom aminotransferazy alaninowej oraz  aminotransferazy asparaginianowej był zaburzony odpowiednio u 1/15 (7%) i 5/16 (31%) noworodków. Dodatni posiew krwi stwierdzono u 2/13 (15%) noworodków.

Charakterystyka kliniczna, leczenie i jego wyniki u noworodków z zakażeniem SARS-CoV-2

Objawy chorobowe wystąpiły u 26/38 noworodków (68%), mediana wynosiła 10 dni (IQR 2–19). Najczęstszymi zaobserwowanymi objawami były: gorączka (50%), objawy żołądkowo-jelitowe (26%), niedotlenienie (20%) i kaszel (20%). Większość noworodków (27/36, 75%) oddychała spontanicznie (powietrze pokojowe). Tylko 1 na 10 noworodków wymagał zastosowania wentylacji mechanicznej, ale nie można wykluczyć, że współistniejące obciążenia (tj. wcześniactwo) determinowały taką potrzebę. Żywienie sztuczne (mieszanką) stosowano u 17/28 noworodków (61%). Wszystkie noworodki zostały wypisane ze szpitala, przy medianie czasu hospitalizacji wynoszącej 10 dni (IQR 6–14).

Warto zauważyć, że u około jednej czwartej zakażonych noworodków nie wystąpiły żadne objawy, podczas gdy większość włączonych do analizy noworodków wykazywała łagodne objawy typowe dla ostrych infekcji dróg oddechowych (takie jak m.in. gorączka, niedotlenienie i kaszel). U noworodków częściej obserwowano objawy żołądkowo-jelitowe (26%) niż w grupie dzieci i osób dorosłych (na podstawie dostępnych danych z badań). Podczas gdy czas trwania hospitalizacji jest porównywalny wśród noworodków, dzieci i dorosłych literatura przedmiotu wskazuje na cięższy przebieg zakażenia u dorosłych niż w populacji wieku rozwojowego. Wysuwa się wiele hipotez objaśniających ten fakt, w tym hipotezę o niższej ekspresję receptorów ACE2, zmniejszone wydzielanie cytokin, silniejszą wrodzoną odpowiedź immunologiczną,  wyższy odsetek całkowitej liczby limfocytów oraz liczby limfocytów T i B.

Autorzy artykułu wskazują na potrzebę prowadzenia dalszych badań epidemiologicznych i klinicznych, a także utworzenie sieci współpracy by lepiej poznać aspekty zakażenia SARS-CoV-2 wśród noworodków.