W dniu 29 maja 2020 roku odbyła się obrona rozprawy doktorskiej magister Aleksandry Kozłowskiej z Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego WUM. Tytuł rozprawy brzmiał „ Zależność między żywieniem ciężarnej a przebiegiem ciąży fizjologicznej i powikłanej cukrzycą”. Obrona odbyła się „on-line” z wykorzystaniem technologii informatycznych.

Promotorem pracy była dr hab. n. med. Dorota Bomba-Opoń z I Katedry Położnictwa i Gienkologii WUM. Recenzentami pracy byli prof. dr hab. n. med. Agata Karowicz-Bilińska (z I Katedry Ginekologii i Położnictwa, Uniwersytet Medyczny w Łodzi) oraz dr hab. n. med. Beata Banaszewska (z Katedry Ginekologii, Położnictwa, Onkologii Ginekologicznej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu).

Na podstawie przeprowadzonego badania uzyskano następujące wyniki oraz wnioski. Spożycie większości składników mineralnych, witamin, energii oraz płynów przez pacjentki w ciąży fizjologicznej oraz powikłanej cukrzycą nie różniło się między sobą. W odniesieniu do rekomendowanych norm dieta kobiet ze wszystkich grup była niedoborowa w wiele składników odżywczych. W związku z tym, zasadne wydaje się prowadzenia skutecznego poradnictwa dietetycznego wśród kobiet w wieku prokreacyjnym oraz ciężarnych, w tym w ciąży powikłanej cukrzycą.  Ilość tkanki tłuszczowej matki w I trymestrze ciąży wydaje się wpływać na biometrię urodzeniową noworodka. Zależność ta może być przydatna w wyznaczeniu krytycznego poziomu tkanki tłuszczowej u kobiet w wieku prokreacyjnym, który może stanowić modyfikowalny czynnik ryzyka makrosomii. Jednocześnie zarówno poziom angiotensyny II we krwi pępowinowej, jak i poziom kopeptyny wydają się być związane z masą urodzeniową noworodków. Jednak znaczenie kliniczne tej obserwacji nie jest jasne i powinno być dalej badane.

Wśród licznych gości zgromadzonych on-line były m.in. dr hab. n. med. Aneta Nitsch-Osuch, kierownik Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego WUM, w którym przeprowadzono badanie oraz prof. Longina Kłosiewicz-Latoszek, dyrektor naukowy Instytutu Żywności i Żywienia.

Warto zaznaczyć, że w związku a aktualną sytuacją epidemiologiczną, obrona doktoratu odbyła się z wykorzystaniem technologii online. Mimo nietradycyjnej formy, obrona ta przebiegła w bardzo uroczystej atmosferze, a praca została rekomendowana do wyróżnienia.

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego (MNiSzW) zakończyło ocenę merytoryczną wniosków złożonych w ramach programu Doskonała Nauka. Celem programu Doskonała Nauka jest wsparcie podmiotów działających na rzecz upowszechniania nauki w realizacji projektów mających na celu prezentację osiągnięć naukowych, w tym najnowszych wyników badań naukowych lub prac rozwojowych, poprzez organizację konferencji naukowych oraz wydawanie monografii naukowych. W ramach programu WUM otrzymał dofinansowanie dla realizacji 4 projektów, w tym jeden to  „Zagrożenia epidemiologiczne a zdrowie publiczne - wczoraj, dziś, jutro”, projekt złożony przez dr hab. Anetę Nitsch-Osuch, kierownika Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego WUM (kwota dofinansowania: 125 386 PLN).

W styczniu 2020 roku nakładem renomowanego Państwowego Zakładu Wydawnictw Lekarskich ukazała się monografia „Zakażenia krwiopochodne – profilaktyka” pod redakcją dr hab. n. med. Anety Nitsch-Osuch. Wśród autorów poszczególnych rozdziałów znaleźli się znamienici eksperci pracujący na co dzień w Państwowej Inspekcji Sanitarnej: dr Izabela Kucharska oraz mgr Anna Tymoczko, Krajowego Centrum ds. AIDS, dr Anna Marzec – Bogusławska, a także naukowcy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego: prof. dr hab. Alicja Wiercińska-Drapało, dr hab. Ernest Kuchar, dr Martyna Szwejkowska, dr n. med. Patryk Tarka, dr n. med. Anna Jagielska.

Monografia opatrzona jest słowem wstępnym autorstwa dr hab. Piotra Tyszko, przewodniczącego Rady Sanitarno-Epidemiologicznej, w którym czytamy m.in.: „pomimo znaczącej poprawy sytuacji epidemiologicznej, zakażenia krwiopochodne pozostają nadal niebez- pieczne, stanowiąc istotne zagrożenie w wymiarze jednostkowym oraz dla zdrowia publicznego.  Monografia, którą oddajemy do rąk Czytelników, stanowi kompendium współczesnej wiedzy na temat profilaktyki zakażeń krwiopochodnych, z uwzględnieniem profilaktyki swoistej i nie- swoistej, a także farmakoprofilaktyki. Przedstawione zostały w niej także aktualne zasady postępowania po ekspozycji na materiał biologiczny potencjalnie zakaźny w świetle obowiązujących w Polsce aktów prawnych. Monografia ta z pewnością okaże się przydatna i będzie mogła być wykorzystywana w trakcie kształcenia przed- i podyplomowego adeptów zawodów medycznych”.

W  numerze 2/2020 czasopisma Uczelni pt. „Medycyna  Dydaktyka Wychowanie” ukazał się artykuł poświęcony rozpoczynającej się pandemii COVID-19 autorstwa dr hab. n. med. Anety Nitsch-Osuch, kierownika Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego.

Epidemiolodzy są zgodni: średnio raz na dziesięć lat na świecie pojawia się nowy koronawirus, stając się problemem klinicznym indywidualnych pacjentów, ale także powodując zagrożenia dla zdrowia publicznego. W 2002 roku obserwowano zachorowania znane jako SARS (ang. Severe Acute Respiratory Syndrome), zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej, zanotowano wówczas 8.437 zachorowań, śmiertelność wynosiła 10%. Pierwszy raz rozpoznał chorobę lekarz WHO, Carlo Urbani, który diagnozował 48-letniego biznesmena z nieznanym schorzeniem przebiegającym tak jak zapalenie płuc, sam zakaził się od niego i zmarł 29 marca 2003 roku w Tajlandii. W 2012 roku po raz pierwszy raportowano zachorowania nazwane  MERS, bliskowschodni zespół oddechowy (ang. Middle East Respiratory Syndrome), znanych jest 2494 zachorowań, śmiertelność wynosiła 34%. Prawdopodobnym źródłem dla SARS i MERS były nietoperze i wielbłądy. Po raz trzeci koronawirus zwrócił na siebie światową uwagę nie zachowując dziesięcioletniej przerwy, bo w 2020 roku…

W dniu 11 marca 2020 roku dyrektor WHO, Tedros Adhanom Ghebreyesus, ogłosił drugą pandemię XXI wieku – pandemię koronawirusa SARS-CoV-2 (ang. Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2), wywołującego chorobę COVID-19 (ang. Coronavirus Disease). Jak podkreślił, jest to pierwsza pandemia wywołana przez koronawirusa (ale druga w tym stuleciu, po pandemii wywołanej przez wirus grypy A (H1N1) pdm 09 w 2009 roku). W Polsce wirus SARS-CoV-2 pierwsze potwierdzone zachorowanie stwierdzono   4 marca 2020 roku. Jak należało się spodziewać i co było nieuniknione, liczba zachorowań zwiększała się. Pozostaje odpowiedź na pytanie, czy w naszym kraju powtórzy się model włoski (z dużą liczbą zachorowań i licznymi zgonami), czy niemiecki (gdzie pandemia wydaje się być lepiej kontrolowana). Szansą na uniknięcie modelu włoskiego jest wdrożenie działań mających na celu „dystansowanie społeczne”, czyli zamknięcie szkół, galerii handlowych, telemedycyny – wszystko po to, by ograniczyć możliwą transmisję wirusa w populacji.

Pełny tekst artykułu w załączonym pliku pdf z nr 2/2020 MDW do pobrania >>>TU<<<